De rare fascinaties die je ontwikkelt als ouder
Afgelopen week is onze kleine voor het eerst heel ziek geweest. Koorts van boven de 40 graden, en het niet binnen kunnen houden van enige vorm van voedsel. Je bent als ouder gebroken en hulpeloos en probeert het menneke zoveel mogelijk te helpen. Door hem (zoveel mogelijk) te laten drinken, eten aan te bieden en te laten slapen, wil je hem zoveel mogelijk ondersteunen om dit vervelende virus te boven te komen.
Om het toch positief te houden wil ik deze post wijden aan poep. Met het krijgen van een kind is zoiets simpels als poep, voor mij ineens iets heel anders geworden.
Bij een ode aan poep kan ik natuurlijk veel kijken naar mijn eigen ervaringen :). Deze bieden echter geen garanties.
Zwarter dan zwart
De eerste poep van je kleine is uniek. Deze is namelijk git-, maar dan ook gitzwart. Deze substantie heet meconium en is het resultaat van het verwerken van de eerste voeding van de baby. Echt, ik had gehoord dat het zwart was, maar je zou er steenkool of teer langs kunnen houden en het verschil niet zien. Het is stevige poep die niet ruikt en alles behalve afschrikwekkend is.
Poep tijdens de borstvoeding/flesvoeding
De periode ‘borstvoeding en flesvoeding’ bracht letterlijk beetje kleur en structuur aan in mijn nieuw op te bouwen fascinatie voor poep. Alle tinten tussen groen en oranje komen nu aan bod. Het lijkt bijna wel of onze kleine alle nieuwe groentespreads heeft uitgeprobeerd en ze direct weer heeft verwerkt.
Het grote voordeel is nu dat de factor geur nog niet haar intrede heeft gedaan. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik in de eerste 4 maanden geen enkele keer het gevoel had ‘over mijn nek’ te gaan van een poepluier. Alles is nog beschaafd en kleurrijk 🙂
Vast voedsel. Alle remmen los
Ok. Alles mooi en wel. Tot nu toe is het een geschreven stukje waarin eigenlijk lovend wordt geschreven over de ontlasting van onze baby. Dit houdt op wanneer ik ga praten over de periode na wanneer vast voedsel haar intrede doet.
Vast voedsel, met in het begin alleen fruit zorgt voor vele nieuwe dimensies.. Geur, structuur inhoud en kleur nemen extremere vormen aan. Je ziet dat de darmen langzaam aan alles gaan verwerken, want je kunt als een ware Bob Ross invloed uitoefenen op het palet dat uiteindelijk in de luier beland. Wil je zwarte spikkels? Geef een kiwi! Speelt het nederlands elftal, geef dan de dag van tevoren een potje wortel, aardappel en en kip. Je kunt het zo gek niet maken.
De geuren zijn intens te noemen Buiten de bovengenoemde structuur en kleur, stinkt het nu echt. Soms is het echt niet te harden en ben je blij dat je met twee man de kleine kan verschonen. Ook de hoeveelheid poep neemt toe. We hebben er nu mee te maken dat de luier niet genoeg is waardoor de poep enkele malen wel eens ‘buiten de oevers’ treed. Ja, Ik sta er soms nog van te kijken wat die kleine kan presteren.
Je went eraan
Het mooie aan alles is dat je er aan went. Ik draai mijn hand niet meer om voor een beetje stront. Is de kleine ‘ontploft’, dan trek je zijn kleren uit en linea recta in de douche. Is het super dun, zorg dat je een rol wc-papier bij hebt. Als ouder wordt je gehard.
Poep.. Dat ik er nog ooit 575 woorden aan zou wijden..