Borstvoeding vanuit het oogpunt van de vader
Tijdens de zwangerschap hebben wij ervoor gekozen dat onze kleine baby in de eerste instantie borstvoeding zou ontvangen. Want borstvoeding is toch de beste keuze? Nu vindt je op internet talloze verhalen over de ervaringen van borstvoeding in de eerste maanden, de meeste echter vanuit het oogpunt van de moeder geschreven. Het leek mij nu eens tijd om het onderwerp nu ook eens vanuit het oogpunt van papa te behandelen.
Borstvoeding is bizar / wonderlijk
Het geven van borstvoeding is een bizar of wonderlijk iets wat mij als man zeer fascineert. Je ziet tijdens de zwangerschap de boezem van jouw vriendin/vrouw veranderen. Waar je in het begin van de zwangerschap nog wel eens wilt pochen over de volle boezem van je vriendin, ga je in een later stadium van de zwangerschap toch respect ontwikkelen voor het feit dat het niet fijn is voor je vriendin om al dat extra gewicht tezamen met de ongeboren baby mee te dragen.
Als het dan eenmaal zover is krijg je te maken met momenten die je als man niet snel zal vergeten. Het toekijken dat je baby de tepels van je vriendin molesteert, de aanzuigreflex, samen hard lachen over de eerste lekkage en samen toch concluderen dat kolven van de borst de vrouw echt verlaagt tot melkmachine.
Mama doet al het werk bij de borstvoeding
Bij borstvoeding denk je dat de rol van de vader een stuk kleiner is. Natuurlijk komt (bij gemis van melkklieren) de verantwoordelijkheid van het voeden bij mama te liggen. Nu betekent het niet dat papa gewoon op 1 oor kan draaien en de nachten door kan slapen. Veel nachtelijke voedingen worden in bed gegeven en het is mij nog niet gelukt om mijzelf hiervan af te sluiten (lees; doorslapen). Omdat ik meestal toch wakker word van een kind met honger, is het niet raar om de luier- of boertjestaak op mij te nemen. Een taak die ik tot nu toe niet moeilijk vind.
Nu moet ik wel zeggen dat mijn vriendin mij doordeweeks probeert te sparen door alle taken op zich te nemen. Zo kan papa blijven liggen om zo toch nog te kunnen rusten. (thanks schat!)
Hoe lang door te gaan met borstvoeding
Bovenstaande vraag is er een die al tot veel discussie heeft geleid. Vanuit papa’s oogpunt gezien, kijk ik vooral naar het gezinsaspect. Enerzijds zie ik dat de borstvoeding veel energie kost en denk ik soms dat het beter is om nu al te beginnen met afbouwen zodat de last van nachtelijke voedingen gedeeld kan worden tussen ons beiden. Anderzijds is er het gemak van een schijnbaar onuitputtelijke bron van voeding die hoog aangeschreven staat als essentiële voeding voor de baby.
update: Mijn ervaringen over het stoppen met borstvoeding
Gaan wij door met borstvoeding zolang het kan, of kiezen wij ervoor om toch af te gaan bouwen zodat het niet nodig is voor mama om op het werk in een of andere onbenoemde ruimte te moeten gaan kolven?
Het beste voor de baby is niet altijd het beste voor het gezin
Ikzelf ben van mening dat het beste voor de baby niet direct het beste is voor de familie. Soms is gewoon ‘goed’ goed genoeg en beter voor het familieleven. Wat heeft de kleine eraan als de borstvoeding mentaal en fysiek een te grote impact heeft.
Maar wat papa’s mening ook is, uiteindelijk is het mama die de laatste beslissing heeft
Deel hieronder jouw ervaringen van borstvoeding. Heb je leuke, interessante of gekke ervaringen plaats het in een comment.